Kanlı gözyaşımŞiirin hikayesini görmek için tıklayın Tedavim sırasında duygulanarak, 15 Ocak’ta kaybettiğim eşime yazdığım bir şir. Tamamlamak ancak bugüne nasp oldu.
Sonsuz saygılarımla... Gözlerimden akar kanlı gözyaşım Ağlamak faydasız olmuyor çare Henüz kurumadı, akarken yaşım Kaldım şimdi yalnız sensiz biçare Artık doğmaz oldu, bana ay güneş Karanlıklar sardı dört yanım ateş Gönülden saracak kalmadı bir eş Her geçen gün sensiz oldum avare Geceler yıldızsız ay’sız bu gece Bulutlar dumanlı parlamaz nice Dilimden dökülmez güzel bir hece Dağlar selam edin şu suskun yâre Tepemde bir bulut dolaşır durur Denizde dalgalar sanki kudurur Sahilde martılar bağrışır durur Kendimi yıprattım, yüreğim hare Yaşın henüz kırk’ken ölmek var mıydi Biraz daha kalmak sana zor muydu Böylesi yaşamak bana har mıydı Sensizlik zûl oldu, yüreğim pare Şimdi ne baharım ne de yazım var Kmseye edecek ne de nazım var Hüzünlü dizeler, kara yazım var Seslendim ardından belki bin kere Artık çok yakındır benim de gelmem Gözyaşlarımı çok, yakındır silmem Sensizken sevgili bilesin gülmem Yokluğun acısı taştı her yere Bir durup bir gelen aklım nerede Bilmiyorum şimdi kim var sırada Yokluyor Azraill sanki arada Kavuşmaksa sonum, olsun Hakk vere Ölmek ise sonum, gömün kabire Kardelen Çiçeği 17.03.2024 |