Fecr-i ZamanlarSen sevgili; Bahar(ın)da hazanı soludun mu hiç çaresizce İliklerine kadar titredin mi hiç temmuz sıcağında Kırlangıç kanatlarını kuşandı mı hiç sevdiklerin Vakitsiz göçtüler mi? Uçarcasına... Düş / ün ki Güz mevsimine terk edilmiş bir son/baharım şimdi Biliyorum Bahar yağmurlarım hiç yağmayacak artık Meltem esintisini hissetmeyecek, Kavrulmuş tenim Düş/ ün ki Yolunu şaşırmış bir aşığım Düşerim fecrinde çöllere Mecnun’unu arayan Leyla misali Yanarım uğrunda katre katre Düş/ün ki Kalbine tünemiş bir ebabilim Harlı kanatlarım yol gösterirken karanlığına Gece susar Ben çırpınırım... Ah yar! Bilsem ki geleceksin Düşlerimden sıyrılır Sevgimi yelpaze ederdim uğruna Hasretini yüreğimde eritir Her hücremi âşk ile damıtırdım tenine Sonra; İpek böceği gibi Umutlarımı narin (t)ellerimle dokur Misli menendi görülmemiş O sevdalı gülüşümü Damla damla Akıtırdım yüreğine... B i l s e m k i! Geleceksin... Kardelen Çiçeği |