Bir Kardelen Rüyası / O Gün...
Bir Kardelen Rüyası / O Gün…
O gün; tenha bir sızı düşmüştü gökyüzüne, O gün; firkât bulaştı şairin gündüzüne… O gün; gözyaşlarımı mahrem saydı aynalar. O gün; senli sözlerden yine caydı aynalar… O gün; sustu hanende, kâtipler kalem kırdı. O gün; kalbimin yükü kâinattan ağırdı. O gün; uzak çöllerde yine cân verdi mecnûn… O gün; boyun büktü vâv, sustu elif, küstü nûn… O gün; efkâr ülfeti ağırlarken gönülde O gün; uhdesi kaldı bülbülün kızıl gülde… O gün; ruhuma hicrân düşürünce gölgeler. O gün; ah kitabını baştan yazdı bilgeler… O gün; fakir bir çocuk bayramları özledi. O gün; dilsiz bir acı yollarını gözledi... O gün; hasret yurduma hüznü sultan ettiler. O gün; ülfeti vurup aşka bühtân ettiler... O gün; hoyrat bir gölge yollarına düşünce, O gün; ince sızılar sükûta dönüşünce… O gün; rüzgâr sessizce nazlanırken yaprağa, O gün; bahtsız bir adam düşüverdi toprağa… O gün; eski bir câmi avlusunda beklerken, O gün; varlıktan yok’a usulca emeklerken… Ne sen bende bir yara ne ben sende bahardım. Kapattım gözlerimi sonsuz diyara vardım… YusuF Mescioğlu… Ondörtekimikibinonüç. Şiirimi güne layık gören seçki kuruluna, Okuyan, yorum yazan, puan veren şair ve şairelere teşekkür ederim... Bayramımız Mübarek Olsun... Rabb’im nice bayramları birlik, beraberlik, huzur içinde kutlamayı bizlere nasip etsin... Dua ve selam ile... Hayırlı Bayramlar... |
O gün; tenha bir sızı düşmüştü gökyüzüne,
O gün; firkât bulaştı şairin gündüzüne…
O gün; gözyaşlarımı mahrem saydı aynalar.
O gün; senli sözlerden yine caydı aynalar…
O gün; sustu hanende, kâtipler kalem kırdı.
O gün; kalbimin yükü kâinattan ağırdı.
O gün; uzak çöllerde yine cân verdi mecnûn…
O gün; boyun büktü vâv, sustu elif, küstü nûn…
O gün; efkâr ülfeti ağırlarken gönülde
O gün; uhdesi kaldı bülbülün kızıl gülde…
O gün; ruhuma hicrân düşürünce gölgeler.
O gün; ah kitabını baştan yazdı bilgeler…
O gün; fakir bir çocuk bayramları özledi.
O gün; dilsiz bir acı yollarını gözledi...
O gün; hasret yurduma hüznü sultan ettiler.
O gün; ülfeti vurup aşka bühtân ettiler...
O gün; hoyrat bir gölge yollarına düşünce,
O gün; ince sızılar sükûta dönüşünce…
O gün; rüzgâr sessizce nazlanırken yaprağa,
O gün; bahtsız bir adam düşüverdi toprağa…
O gün; eski bir câmi avlusunda beklerken,
O gün; varlıktan yok’a usulca emeklerken…
Ne sen bende bir yara ne ben sende bahardım.
Kapattım gözlerimi sonsuz diyara vardım…
gönlüne kalemine sağlık
şiiriniz günün şiri seçildiği içinde tebrik ederim