TOPRAĞIN SEVİNCİZindanlarda sana tükettim ömrümü Yusuf oldum Züleyhaların kırbaçlarında Her vuruşta post’a ahlarım çıktıkça asumana Sen duyar mıydın aşkın narasını ruhunda Bir selamın bir tebessümün gelir diye Parmaklıklar önünde geçti ömrüm Sılanın özlemi yetmezmiş gibi Solmayan umutlarıma inat Hasretine kavrulan yüreğim tükendi bir bir Koyu karanlık zindan duvarlarında Gel ömür gözlüm gel baharım Gitmeden darağacına bedenim Boynuma geçmeden yağlı ilmek Nefesinden bir yudum iksir gönder Dirileyim son kez ölmeden evvel Desem ki şimdi sana Bak sevdiğin can verecek Sonra da toprak olacak Bilirim en çok sen sevinirsin Sevinçlere gark olursun Bana geliyor diye arşa çıkar mutluluğun Bilirsin ki ben sana hep Avuçlarımda yeşerttiğim TOPRAĞIM derdim… Faruk ANBARCIOĞLU |