Kim demiş ki eylüller, her zaman olur firak
Sevgiler yağmur olup, gönle yağdı yeniden.
Suçlusu sonbaharlar, saçlara düşünce bir ak
Sevdanın yeşerdiği, taze çağdı yeniden.


Sen gelmeden bahçemde, boynun bükmüştü sümbül
Gül hazanı yaşarken, çıkıp gelince bülbül
Gönlün şimdi gönlümde, bana en büyük ödül
Gökkuşağı açınca, güneş doğdu yeniden.


Gönül sevdiği ile, zerrede bulurken can
Hemhâl eyleyip yâri, yanacaksan onda yan
Seven gönüller bilir, herkese olsun ayan
Mutluluk hüzünleri, aşkta boğdu yeniden.


Sessiz haykırışlarla, anılırken hep adın
Düşlere akıp gelen, sen miydin güzel kadın
Bakışta kenetlendi, gözümde kaldı tadın
Mutluluk gönülleri, saran ağdı yeniden.


Fazla söze ne hâcet, birleşti artık yollar
Mim çekilip sussa da, konuşmasa da diller
Yeter ki gönül sevsin, tene değmesin eller
Bakışlar bulutlardan, huzur sağdı yeniden.


Kavli karar ettiysen, durmalı yâr sözünde
Bir damla sevgi ile, dünya olur özünde
Bir sıcacık buseyle, güneş açar yüzünde
Sevdiceği bağrında, yüce dağdı yeniden.



ŞİİRİME O GÜZEL SESİ VE ETKİLİ YORUMUYLA CAN VEREN SEVDALİNKO HANIM A SONSUZ ŞÜKRANLARIMI SUNUYORUM...