DiyemedimBir sabah uyandım efsunlu düşten Ne olur az daha kal diyemedim Yüzüne dokunan o saf gülüşten Birazcık yüzüme çal diyemedim İndirdin duvardan geçmişimizi Koymadın elimde bir parmak izi Ayrılık içine çekerken bizi Sevdiğim bu nasıl hal diyemedim Umuda köleydim aşka mahpustum Sabah katran yedim akşam kan kustum Şehir sustu eşya sustu ben sustum Gözlerim kör dilim lal diyemedim Yürüttün sevdanın kızgın çölünde Su verdin firakın tuzlu gölünde Sevdiğim yaşatmak senin elinde Sensin tutunduğum dal diyemedim O düşle uyumak için bir daha Karıştı aklımda serap ve vaha Hakikat ermeden n’olur sabaha Beni de yanına al diyemedim |
keşke dediğim şey katran yenilmesede içilseydi,bildiğim kadarıyla katran sıvı bir madde.
selam ve saygıyla.