Bir güvercin olurum kimi zaman.
Çırparım kanatlarımı uçar giderim,
Sevgi dolu tüm gönüllere.
Duygudan yoksun olanlarla hiç isim olmaz.
İsim olmaz kalbi yosun tutmuş,kaskatı yürekler de.
Ben,bir umut olurum kimi zaman,
Yasa bürünmüş hüzünlü yalnızlıklara.
Dost olur dost yüreğim.
Sözlerim beni yansıtır ne bir eksik,
Ne bir fazla..
Hırpalanmış örselenmiş ne varsa,
Söküp atar yüreğim .
Ve ben bir çocuk olurum kimi zaman,
Yüzümde hep bir tebessüm.
Bazen şımarır gönlüm,
Küçücük sevgilerden.
Sanki bayrammış gibi sabahı zor ederim.
Bir çocuk kalbin de,bir çocuk coşkusuyla,
Bulduğum sevgileri bir değil,bin severim.
Yaşanmış hüzünlerim bezdirmez beni.
Olsun derim,yine beklerim.
Ruhumu dökerim sayfalara bazen,mısra,mısra.
Bazen de umudumu ellerimle süslerim
Adım umuttur benim adım sevgidir
İste ben böyle biri
Ben hep böyleyim...

GÜLSEREN MORKAN