öyle İstiklal gibi bakma banafazla çiğnenmiş ilişkilerle kanayan damaklarımı adınla pansuman ederken düş doktorum usulca sökülüyor ağzımdan kelimeler Seni seviyorum diyorum Ve ey sevdiğim öyle İstiklal gibi bakma bana tramvaylar geçiyor kirpiklerimden gözlerim İstanbul büyüyor kimsesiz çocuklar dökülüyor şakaklarımdan öyle İstiklal bakma bana kalabalık yalnızlığım geliyor aklıma yorgun akşamlara serdiğim gözlerini yargılarıyla sökmeye çalışırken gecenin eli yalamaya çevirdiler yıldızlı düşlerimi yine de vazgeçmiyorum ve ey vazgeçemediğim öyle Palandöken gibi bakma bana Snowtracklar geçiyor dudaklarımdan ellerim Erzurum büyüyor kar altında kalıyor sıcak sevişmelerim öyle Palandöken bakma bana üşüyen çocukluğum geliyor aklıma Arzen A T A |
Nasılda tutkulu gecikmiş zamanlara
Dudakları beter kırmızı bu şiirin şair.
Kutlarım...