Durgunum Bu Günlerde
Dağladın yüreğimi tıpkı bir ateş gibi
Belki ondan bilmem ki yorgunum bu günlerde Dilindeki sözlerin zehir zemberek gibi İşte ondan sana ben kırgınım bu günlerde. Söyler misin nedendi bu karanlık ardından Düşürdünya beni sen ocağından yurdundan Bıktım artık her türlü oyunundan derdinden İşte ondan sana ben dargınım bu günlerde. Ne ruhuma özüme ne yanıma yakıştın Hiç bana yaz olmadın hep ömrümde bir kıştın Beni her gün öldürdün zehir gibi akıştın Bak yine ondan işte durgunum bu günlerde. Sana hoşça kal desem buna dilim varmıyor Gözüme perde inmiş gerçekleri görmüyor Ne kadar istesemde gözüm yolu sarmıyor İşte ondan belki de vurgunum bu günlerde. Artık bana yeniksin hiç boşuna vuruşma Rakibim değilsin ki benimle hiç yarışma Var git artık yoluna düşlerime karışma Bak gözünden gönlünden sürgünüm bu günlerde. Adına hayat derler var gücümle yarıştım Bana sevgi ol diye düşmanımla barıştım Ölüm denen sınıra inan ki bir karıştım Şimdi işte hep böyle gerginim bu günlerde. Yüksel Beyocaktan |