Üşüyorum
Bu günlerde hava soğuk sanki
Mevsim güz bahar Ben soğuk ayazlarda hala sarı bir sonbahar Üşüyorum hazanlarda. Çocuk yüreğimin yamaçları gül yangını Cemreler serpilmiş sıcaklığına Sinesine gizlenen duygu tohumları Binlerce hasret. İçime sığmayan zaman durgun bir göl emsali Sessiz bir veda leylaklar öylesine İhanetler filiz sürerken Prangalı hasretler sanki mahkum misali. Ceplerimde kırık düşlerle bir kayıp yolcuyum şimdi Yüreğim hüzün hüzün hasret Sağım solum ben Bir avuç yaşamın acısı deli bir rüzgarin öfkesinde Her yağmur sonrası sonbahar yorgunu gözlerimde Üşüyen bir güneş hep benimle eş. Şiirler dökülüyor şimdi mevsim mevsim Tütün kokusuna saklasam da ayrılığı Özlemleri damıtıyor üstünü örttüğüm nefesim Gözlerim yağıyor yüreğime Yıllanmış kırgınlıklar batıp duruyor canıma Titrerken gece ayazın soğuğunda Ellerimden tutuyor yüreğim siyah bir gülün uğultusunda. Alev alev yanıyor avuçlarımda maviler Saklıyorum her zerresini Alay ederken acımasız hayallerim Sabah olmadan semaya uzanıyor yüreğim Pencereden süzülüyor ay ışığı Yıldızlara fısıldarken usulca Üşüyorum ezanlarda. Mehtabı mahzun hayallerim güldükçe Dost bir hançer her gece Yüreğime batıyor haince Ben içimdeki kalabalıkta yalnız ve avuntusuz öylece. Komşular kahvelerini içerlerken neşeyle Ben ödünç alınmış sevinçlerle Üşüyorum mizanlarda. Yüksel Beyocaktan. |
Yüreğine kalemine sağlık
Yürek sesin susmasın
__________________________________________________Saygılar