göz yaşlarımdan nehirler utanır
I.
mülteciyim yüreğinden sürgün canımdan yüzüldü yüzülecek tenim sen dudaklarına kara kilitler asıyorsun sensizliği nar edip mil çekiyorsun gözlerime... ah sevdam yürek yangınım en acıyan yanım kalem tutmaz parmak uçlarımdan adın ak kağıtların böğrüne sana ait mısralar düşmez kutup ayazı değmişcesine kangren parmak uçlarım... yüreğimde birikmiş ahlar sus kesilir şimdi istenmeyen misafirinim yüz çevirdiğin yarınları üç otuza satılmış dilenciyim kapını çalan... II. göz yaşlarından nehirler utanır aldırma esaretim içimde boy veren sevgime... tek bir damla yeter kainatı yakmaya düşerse gül yaprağına bir damla kan bir katre ateş gibi şimdi it beni bakışlarından aldanmışlığım baldamlası gözlerin deki sevince düşüvereyim zemheri ayazı değmiş kipriklerinin saçağından ... sus şimdi sen sevdam sus düşerken sersefil gaya çukuruna tövbesiz günah gibi... sol yanımdaki ürperti yüzümdeki sen artığı sevinç çoktan terketti beni koca yangın artığı bir avuç köz bir dirhem kül sen biraz is biraz da kapkara duman kadar sus sus artık sus... Hasan ODABAŞI |
özellikle betimlemeleri çok beğendim...
her şey sussun da, şair susmasın...
tebrik ve saygılarımla...