EYLÜL DRAMI
O sabah
Korkuya uyandı gözlerim Askerlerin yaklaşan ayak seslerin de ’Buradalar’ diye çocuköa haykırdım Annemin yüzündeki endişeyi gördüm Acı çığlıkların seslerini duydum Ağlayarak sokağa fırladım Bir asker önümü kesti Yerde oturmuş bir anne ağlıyordu Hıçkırıkları boğazıma düğümlendi 17 yaşındaki gencecik oğlu sokak ortasında vurulmuştu Her yer kan kokusuydu Eylül’dü Düşlerimiz yeni yeni tomurcuklanmıştı Yaşadığımız vahşet korkunçtu Çocuklar ağlıyordu Eylül Biliyorum senin suçun yoktu Vurulduk acının tam orta yerinden Sokak aralarından yankılanıyordu İşkencenin soğuk nefesleri Yaşanan zulüm beynimizde kazınmıştı Güneş Karanlık yüzünü döndü sokaklara Zulmün korkunç elleriyle sürüldü genç bedenler O eylül sabahında Küçük bir kız çocuğu ağlıyordu |
Yüreğine kalemine sağlık üstadım
Yüreğin susmasın
_________________________________________________Saygılar