öyle bir an'dıüstüme örtülüyordu ağır kapısı zamanın üstüme örtülüyordu kurşun ağırlığı uykunun üstüme örtülüyordu saydam bahçeleri acının ve üstüme tekrar örtülüyordu dev gibi bir çocuğun taşlanmış mısralar kokan gözleri bir bulutun kendi dışına akışıydım ben anladım bunu ıslanırken zorla araladığım kapısından uykumun seni gördüm hiç unutmam saçları uzundu girdiği şiir kadar giyinip çıkmıştın gözlerimden o gece denize bırakıp yüzünü ince bir sızıyla kendi dışındaydın durup dolaşmıştım kendimde gece mavisini gece mavisiyle kandırırken gözlerime vuran kalbine inanmıştım. |