Öylesine bir iç geçirdim
Denize karşı oturdum
Sağımdan solumdan geçen
Onca insanı seyrettim
Kim bilir kaç hikaye bitmişti
Yorgun bakışlı insanların dünyasında
Kimbilir nelerden vazgeçmek zorunda kaldılar
onlar da..
Kalbi kırık kaç kişi geçti bu yoldan
İçimden yükselen çığlıklarım
Denize karıştı sessizce
Bir çocuk gelip oturdu yanıbaşıma
Masum bir hayat tam karşımda durdu
Kuşları besliyordu içindeki temiz sevgisiyle
Adı Gizem’miş
Gizemli hayatlar geçti gözümden
Gün batmak üzereydi
Son seferinden dönüyordu
Limana yaklaşan son vapur
Yürüdüm
Soğuk içime işlemişti
Yürüdükçe
Uzaklaştı sahil
Acılar biriktirirken anı defterimize paylaştığımız
Ve
Yaşanası bir dünya köprüsünden geçerken her birimiz
Hem umuttu beklenen
Hem acılarımızdı beklerken aldıklarımız
Hayatın seyir defterine düştü her biri
Yıldız gibi
Ay gibi