dedi gökteki ışık verdim hava verdim su verdim ışıklanacaksın soluklanacaksın sulanacaksın ve dedi yaratılmışa kanacaksın
dedi yerdeki et verdim ot verdim çok şey verdim çiğneyip yutacaksın ve dedi doyacaksın
dedi titanlar toprak anan gök baban bir olup yarattılar seni yaşayacaksın
ve dik oldu insan avuç açtı semaya dua etti şükretti göktekinin ululuğuna
ve baş koydu avuç koydu toprağa secde etti şükretti yerdekinin bolluğuna
ama yer altındaki kızdı buna kükredi kalktı geldi yerin düzüne ve dedi güneşe kaybol ve buluta gürle ve yele dedi öyle bir es ki delicesine iyilik onların neyine
bulut şişti kabardı güneş onun ötesinde kaldı kör bir karanlık gri sonra kurşuni ve yel sonra fırtına boran aman aman
ve denizler kabarıp çalkalandı su bastı karaları tufan aman aman
ve can çekişti imdat dedi insancıklar ama yetişemedi ne gökte ne de yerdeki titanlar
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
Titanlar ve İnsanlar şiirine yorum yap
Okuduğunuz şiir ile ilgili düşüncelerinizi diğer okuyucular ile paylaşmak ister misiniz?
Titanlar ve İnsanlar şiirine yorum yapabilmek için üye olmalısınız.
Doğ, büyü ve öl
ne yorucu iş,
onun için, şiir, der
bu okur.
Tebriğim, selamlarımla.