hep böyle oldu akşamlarhep böyle oldu akşamlar önce gıcır gıcır bir sabah üstümüze umut pırıl pırıl umut gürül gürül hiç yaşamamış gibi onca yıl hiç bitmeyecekmiş gibi ömür iner yeni bir bel darbesi taze gül fidesi gülümser sonra birden tükenir sabah kuşlukla karışır davulla salâ sesi eskime başlar küçük hesapların yengisi ve düşüşler enlem boyu boylam boyu ateşler telaşın ter taşkını çenede düşer gerçeğin sert yüzeyine düşler yoksullar daha yoksul varsıllar daha uzak ölüm ölüm işte acı eksilme kalım o bildiğin çarpık toplanma hep böyle oldu akşamlar sabah olur uyur uyanık benli bensiz akşam akşam yakın akşam ırak hep yine böyle böyle mi olur akşamlar ömer faruk hatipoğlu (ince , toplum yayınları, 1997 ) |
bir çok şeyi açığa vurur akşamlar
görene
saygılarımla