ateşi utandıran yangınI bu yangın, ateşi utandıran bir yangın barut soluklu öfkeye bir kibrit çakımı kısa ve bir insanın bir ormanla tutuşturulduğu uzun bir yangın çevirsem bu yangından gözümü yumsam altında alevler sayıklar açsam yüzüme gözüme çığlıklar ateşi keşfimizle ilgisiz hayvan yanımızın keşfi bu yangın II süphandan gâvur dağına şişe geçirilmiş ruhum altında orman yakılır, dünya‘dahil’ bin şişe geçirilmiş ruhum acır oysa ben bir sivasta ölmüştüm hâlâ döndüremedi hayata ne ankara ne bir diyarbakır bu yangın güneşi yazdan soğutan bu yangın alevi kirli bir yangın dumanı dağılmaz, isi yapışkan genizde, ciğerde süren bir yangın taşır mı izini kırılgan genimiz yangın sulardan geçmiş rüzgâra sıçramış bir yangın bu yangın ateşi utandıran bir yangın . . . . . ah şu beynimizden gelen tütsülü sakatat kokusu ah şu güzel havalar, berrak sular, şiir aşklar korkusu ömer faruk hatipoğlu (AUY, yom, 2006, sayfa: 41-42) |
hayvan yanimizin kesfi bu yangin .......
AYDINliga uzanan o kirli eller
elbet bir gun göguslerinde birlesecekler ... Cok guzel ve anlamli siirinizden dolayi sizi kutluyorum ve basarilar diliyorum , sevgilerimle ........