biz…
kendimiz seçtik bu yolu
ayrı şehirlerde
aynı sınırları çizdik
dikenli tellerle
ayrılığın içine
ölümlere açtık
kitabımızın son yaprağını…

duyuyor musun sevgili
içimin sessizliğinde
karanlık ülkelerimin
dar sokaklarında
devrimler yapıyor kum taneleri
sağa sola düşüyor saçlarımın telleri
alt üst oluyor ciğerlerim
zeytine durmuş bu ağacın kovuğunda
gözlerini hatırladıkça

...konuşamıyorum…

aklım hala otel odasındaki tablonun çıplaklığında
duyuyor musun
fırça darbelerini
ve dışımdan geçen siren seslerini…

bu kumsalda
aklımı tekmeliyor birileri
dilimi sınıyor ötekileri
ne fark eder ki
arnavutça söylüyorum sana tüm küfürleri
a n l a m ı y o r s u n k i
tırnaklarımla kazıyorum
düşler ötesinde unutulmuş efsunlu toprakları
ne fark eder ki
aşkla söylüyordum sana
bildiğim tüm türküleri…





anlam kargaşasında yorma kendini
hüznümün ev sahibi
yüzeysel evrenin
derin bakışlı oyuncusu
okumadan geç e mi…





bahçedeki iplere asmıştım harfleri
bademden eriğe
uzunca bir yol aldım
iki ağacın mevsiminde
savrulurken kelimelerim
ne kadar da güzel duruyorlardı baharda
çağlaların üzerine değdikçe
yeni yetme cümlelerim
ne kadar da özgürdüler
rüzgarın dokunuşlarında
sen ! ağzıma yuva yapmadan önce
ölümlü kelimeleri giydirmeden üzerime
kayıtsız şartsız teslim olmuştuk biz
demir dağların gölgesinde
özgürce ölmeye…





duyuyor musun sevgili
dalgaların sesini
köpük köpük cesaret imgesi
kustukça suya
mavi şeritler çiziyorlar ayaklarıma
umut kesiyor yolumu
sabahın aldatmacasında
açsam kapıların gıcırtılı yalnızlığını
biliyorum
avuçlarıma saplanacak
anıların emsalsiz senfonisi
duymak istemiyorum

kapat kapıyı

bulutların kokusu sarmadan saçlarımı
vuralım biz martıları
söylemesinler artık şarkımızı..





durup düşünmek gerek şimdi sevgili
aklımın sınırlarıyla sevişirken birileri
kalbimin odalarına hapsetmeli seni
zincirlere vurup ellerini
dağlamalı dillerini
belki affeder
eteklerimde tutuşan intikam ateşi seni
durup düşünmek gerek sevgili
çizebildiğin sınırların
uyuyabildiğin masalların ne kadar uzun olduğunu…




ahhh...
dengesiz sicilim
bilseydim kurban eder miydim seni
o yağlı tablonun altındaki imzaya…