Gül/ çin kadar büyüdü özlemlerimhayrettin taylan Gül/ abında yıkanan sevdana dün doğmuş gibi ben var Gül/baharının her sayfasında huzura akan senli demler var Gül/ bizler içinde aşk üreten denizlerin y’amacısıyız Gül/ çin kadar büyüdü özlemlerim, artık sığışın seyriyim Gül/destende izdivacı tümleyen rollerin çevrimiçi mecrasıyım Gül/ dürüşün belkiler romanıdır, keşkelerin destanıdır Gül/eğen dikenlerin bülbül şavkıyım, dilimde başlar mestanlığın Gül/ endamında mutiler doğuran sevginin çocuğuyum Gül/ er’yüzünde paha biçilmez duruşlar durulanır ,arıtılır insanlık Gül/fanların var imkansızlık kendi karanlığına katranken Gül/izarında tespiti kopmuş teşbihlerinin tesbihçisiyim Gül/le beni vuramazsın, darmadağınıklığım sonsuz ummanlar yutarken Gül/ narların toplar en urağan şövalyeliğimi Gül/ yağını sevginden alan bülbül-i figanlarım var Gül/ zarına tutku harmanını sermiş serkeş demlerim var Gül/ bangında utkumun frekansını dinleyen önderliğim var Gül/ Sevi bildirileriyle bilincin merdivenlerinde çıkar gelirim yücelerine Gül/dolaşırım sızılarının sözlüğünde yeni m’anaların diliyle Gül/ göçmüş ,geçmiş, bilinmiş, gidilmiş her şeyin mazmun mahzunuyum Gül/ derin umutların ummanında ıslanmayan ünlem üşeneriyim Gül/ şen Gül/sen Gül/ ben |