Bir Ölü Sevdi Seni
hafif bir tepenin rüzgarlı nefesinde
kımıldanıyordu dudaklarında giz kınalı bulutlarda gözün aranıyordu mavi bir hüzün ayağının altında derin dünyalar karıncaların umut savaşı sessiz iniltilerle bir marşı okuyarak yürüdüler aşkına doğru sırça kanatlarıyla iki yaramaz debelenip durdu toz toprak ile kanayan güllerin neşesi bile yetmedi dudaklarını bulmaya durgun boşluğu yararken saçlarına giden yol ellerin acıtıyordu tenimin bulvarını şimdi göz yaşların toprağıma damlıyor tuzlu bir sevinç var incinen yanlarımda tükenmiş ezgilerin o eski bestesinde okşuyorum rüzgarda dağılan saçlarını parçalanıyor git gide kısalan saatlerim bir ölü sevdi seni hafif bir tepenin rüzgarlı nefesinde kımıldanıyordu dudaklarında giz kınalı bulutlarda gözün aranıyordu mavi bir hüzün. |