dudaklarımda sözcükellerim istasyon gözlerimden geçiyor dudaklarımda yığınla sözcük boşalıp boşalıp doluyor aslında ressamın suçu yalnızlığımı giydirmeyip çıplak bırakmak yolculuk nereye deseniz iliklerime kadar havva oluyorum sessizliğime bürünüyor bütün zamanlar dans etmek cümlelerimden önce yüzümde boş yer arayan çizgilerimle kalemim giyindiğinde terliyorum ve kendime dönük uykularımla kalabalıklaşmak ben fazlalıklarım bazen diyorum ki inecek var yolun yarısında yıllara aklımın ardından bakarcasına gırtlağımda birikmişcesine |
inecek var yolun yarısında
yıllara aklımın ardından bakarcasına
gırtlağımda birikmişcesine
yüreğinize sağlık kaleminiz daim olsun...