Yokluğum
Yokluğumu giydim yine üzerime
Gölgem biçare Etrafta kimseler yok Sadece ben ve yokluğum Uzanıyorum yıldızlara Artık kana kana içiyorum yalnızlığı. Gözlerime saklanmış bir avuç güneş yokluğumda Rüzgarsa nazlı bir çocuğun gülüşünde Bendekilerle beraber Mutluluk nokta nokta bir şiirin dizelerinde. Yokluğuma karanfiller sermişim mısra mısra Hasretler bir kırık gül sayfada Kemanın tellerinde kan çiçekleri Bedenimin duvarları sanki Sanki buz gibi Yokluğum çok kalabalık Yokluğum kucaklayacak kadar yakın Ben kadar uzak. Ne zaman saçlarımı savursam ılık bir rüzgara Bir hüzün düşüyor avuçlarıma Gözlerimde sakladığım güneş Ateş olup yakıyor yokluğumu. Vuslatların tutuştuğu odada dizeler hasret hasret Küllerinden doğan mazi yokluğumda bir enkaz Yokluğum bir alaca karanlık Ruhumu tamamlayan yarım kalmışlığım Varlığımda kör bir kelepçe Bedelini ödediğim. Bir esmer gölge yokluğum, öylesine mutlu olduğum Bazen bir şiir, bir şarkı bazen Bazen gülüp çoğu zaman ağladığım Yokluğum,yokluğunda avunup, varlığında boğulduğum Hatıralara saplanan bir kara hançer. Yüksel Beyocaktan.18.8.2013 |
Hasretler bir kırık gül sayfada
Kemanın tellerinde kan çiçekleri
Bedenimin duvarları sanki
Sanki buz gibi
Yokluğum çok kalabalık
Yokluğum kucaklayacak kadar yakın
Ben kadar uzak.
Gönlüne kalemine bereket hocam nice güzel eserlere inşaallah