Ruhumun Sirenleribiliyorum ki ; kimselerin göremediği bir ülkede çıplak olmak ayıp olmayacak bir dost arıyordum gün boyu yalnızlık arşınlamakken işim kalkamamak üzere düştüğüm zaman tutacak elimi ben hangi ateşin külüydüm dostum bilsin bir dost arıyordum toparlayacak afyonlanmış beynimi gamzelerimi azgın rüzgarlara kattığımdan beri sattığım o hırsız hakediyor tüm üzüntülerimin müsebbibi geveze gülümsemelerimi ve ben vücudumdaki kanı soyutladığımdan beri ruhumu hesaplamacıların elinden kurtarmaya niyetlendim bir leylek kanadı olup da denizlere hakim olsam ben ki, gökyüzüne rüyalarımı katsam ne yapmalıyım ben ? satürn’ün halkalarını ayağına sersem aya seslensem ve güneşe hükmetsem nasıl yaransam ona bana özgürlüğümü hediye eden sakin denizlerin suyu, kara bulutların hakimi, agaçsız ormanların yaprağı olan o şirin ama serseri dostuma teşekkürler ve ben tüm bu yaşanmışları bir kenara bırakarak fakat acı geçmişe dayanarak desem ki ; çamur kirliydi ve kendisine ruh üflendiğinden beri kirlenmeye devam etti... Osman Bulut |