Ne çıkar kalsın!Sana Ne söyledimse Asla derdimi anlatamadım Var olan muradımın Bir tutam salkımını sunamadım Yokluğunla yandım Ne kadar çok yakardım Ama sen halimi hiç anlatamadım Sevgimi sunamam için yaklaşmadın Aşkın ahıyla yıllarca ağlatın, hiç kanamadım Kuşku bazen Elbette ki güzeldir İman bunun içindir ve serdir Yüreğinin serinliğinde seyrederken Söyler misin hangi iklimdeydin ve nerdeydin Neden açtın yüreğini Dinmeyen derdinle o vakit Ne müşkül olan bir kederdin hasrederken Sineme tohumlar serptin hiç düşünmeden Ve bir anda aşkın esinini yeşerttin, halimi anlamadan Şimdi bir kesim Kesiyorsun öyle mi Bir gün göndereceğim inanın diye Yorulma sen ey güzel dilber, uğraşma Biz nerede durmasını bilenlerdeniz, zaviyeti neyleriz Dil senin Sahibi olduğun yürek senin, Geceleri yazdığın şiirlerinde senin Muhakkak ki her bir zevk ve heves senindir Neyleyim ki senin gibi üst perdelerden nazar eden Ve nefeslenen tenleri ve hala güvenmeyenleri anlayamam Bilmeliydin Bizde de bir gönül var Ondan daha öte bir onur kim için intizar Katlanmadım vehimlere ve kimseye şimdiye kadar Ne cana ve hatta bir canana yazmadım anla, senin kadar Kalbine Elbette ki giremem Sen dilemedikçe erişemem Ama bilmeliydin ki bizde de bir akide var Ey bekleyen yar, akıbetin muhakkak ki kovalar Sen elbette ki serbestsin ey nazlı olan yar, yakinen bilesin Artık Sen neylersen Onu eylersin, ister bir kelam etmeyi istersen Ondan da mahrum etmeyi gönlünden geçirirsen, vazgeçme Verme bana bir selam dilediğinle selamlaşırsın, için için ağlarsın Sen müsterih ol Kaygılardan elbette ki emin ol Biliyorsun ki melalimle nazar eyledim Zaten kendimle uğraşan bir gafilim, ne yaparım Sen sazende ve şairane hayalinle neylersen eyle, iraden senindir Senin güvenini Hak etmediğim müddetçe Asla var olan nefsimi tanımam ve anlamam İradem asıldır, adamlığımın öznesidir, kul olmak adına Heveslerin seline katiyen kapılamam, akıl nimetini hiç yok saymadım Aşk mı Sevda mı, yoksa rüya mı Bir güven sadır olmadıkça asla bakmam Ona bir kapı aralamam, gereksiz hayallerin peşinde değilim Etkiyle bir tuğyanı muhakkak ki yaşayamam, acziyetim olarak görürüm Sen hiç anlamadın Manasın da yaşamaya katlanmadın Nedense sürekli korktun, korkuttun peki neden yakınlaştın Sanki hayali unuttun, umudun enginliğini ruhunda hiç yaşamadın Kaygıların Evet, o hislerine galebe çaldı Sevginin önüne geçti aldırmadın, merak saldın Şimdi sen yine kendinle baş başa kaldın ve yalnızdın Gizemlerinde mevcut zenginliği neden umursamadın ve anlamadın Mustafa CİLASUN |