Ey suskun adam...
Gözlerime derin derin bakarsın
Halin edip ve
şuur ferasetiyle bilmem ki neler anlatırsın

Ne vakit sual etsem
Başını öne eğer hiç aldırmazsın
Beden diliyle
konuşmaz, haline tesir eden anı yazarsın

Kudretin hayli azalmış
Bedenine yılların ibretini yansımış
Sanki ruhun
kanatlanmak için sabrını, azmini zorlamış

Ne giydiğin urbaların
Ne de yediğin ve hamt ettiğin aşın
Sinende, zihninde
ah u zar ettirecek bir arzu bırakmamış

Bir ömür okumaya
Azimle dikkat kesildiğin dört kitap
Hak ve hakikati,
insan olma liyakatini sabırla kazandırmış

Ruhumda...
Ne derin bir şebi hicran yarası var
Bir ömür sır olan feryadım sinemi dağlar

Hal suskun
Melal kelimelerin sadrında ne arar
Ağlamak, yanmak, yakarmak sabra bakar

Hasret
Özlem ne arzunun, ne hevesin yar
Ruhum, vicdanım ve kalbimde haşyeti ar

Ne kadar
Sükut eylesem, sabrı terennüm etsem
Hiç durmadan gözlerim uzaklarda ne arar

Sinede
Hiç solmayacak, yorulmayacak
Bir umut, neşe, sürur ancak hüzünle yaşar

Mustafa Cilasun