Kentsel ölüşüm



şehrin en işlek caddesinde
Hiç müşterisi olmayan bir dükkan gibiyim
Ne boyum uzuyor bu telaşla,
Ne de büsbütün İflas ettiğimi düşüne biliyorum
alıcısı olmayan bir yalnızlığın satıcısıydım aslında
aşktan kazandıklarım karşılamıyor ayrılıkla kaybettiklerimi
lakin kaybetme hevesli bir kumarbaz gibi
yatırıyorum bütün hüznümü küf kokan aşklara.
ki gözlerimi iki zar gibi nezaman boşluğa sallasam
Düş-eş geliyordu yokluğuna
aşkta kaybeden hani kumarda kazanırdı ya
bu kural bile çok gördü seni bana

şehrin en işlek caddesinde mesela istiklalde
bir dükkan gibiyim hiç müşterisi olmayan
veresiye defterim hayli kabarmış,
artık bir isim bile karalayamıyorum mutluluğa
dolma kalemle karalanmış isimler kaldı hatırımda
hatırı sayılı bir günahtın sen aslında
hemde sevaptın da sen ..hayır da şerde yanında
bak sevgilim yine açık çıkmış umudun yazar kasasında
" ne verdinde ne istiyorsun " yazmalı ya faturasında
Gözyaşım kefilim olsun sen onuda hiçe sayarsın nasılsa



sehrin en işlek caddesinde
hiç müşterisi olmayan bir dükkan gibiyim
ama yinede farkındayım aslında
Benim beklediğim yanlızca sensin
Çünkü Senin en sevdiğin şeyleri satıyordum bu dükkanda
Şiirlerimi, resimlerimizi Sen kokan eşyalarımızı
Yalnızlığımızı yok yok onu kimseye bırakmam
bir kepenk gibi kapatırım kaburgalarımı
Kalbimdeki dükkanın kapısına
Yinede satmam Yalnızlığını başka bir yalnızlığa



sehrin en işlek caddesinde
istiklal caddesinde mesela
hiç müşterisi olmayan bir dükkan gibiyim
yanlışlıkla açılmışım sana




Güngör kaya