Her Kan Kırmızı Değildirfısıltıya dönüştü iç çekişleri kaldırımların bir gece daha düşüyor pencerelerimden ne ay ışığı yadsıyor gözlerimi ne şehrin aciz ışıkları susuyorum sustukça karışıyor sokaklar ne çıkar kaybolsam bir kez daha bir kez daha bulunsam nafile korkutmuyor hiçbir yalnızlık üzerine uzandığım ölümler kadar her gece bir cinayettir her sabahı bekleyen insan biraz katil kaybolmaya dair değil bütün dualar beraber kaybolmaya dair gün, gece ve serseriler... ne olurdu yıldızlar yerinde kalsaydı kendini bilebilseydi güneş ellerim temizlenebilseydi minik ecirlerimle oyunlar çıkarabilseydim şiirlerimden beklemek ümit etmek değildi hiç düşünmenin sevmek olmadığı gibi sadece kısrakların rahmiydi bozulmuş tenim ki her kan da kırmızı değildi... kaldırımlar da susacak bir gün yüzümün rengiyle yıkanacak şehir benimle ölmen gibi değil, anla seninle ölmek gibi izler bıraktım tırnaklarımda... Reşide Sarıkavak |