Uzatıp kuğu boynunu
Menevişli sulardan
İncecik gülümsemeyi
Ya da
Geceye kalbini bırakan korsanların
Romantik söylencelerini düşlerdin

Katran yeşili rüzgârların eserdi leylaki gökyüzünde
Parmağını keserdin gizlice bir gülün kırmızısına
Manzum bir heceydin, ehveni yadsırdı gölgen
Çarmıha gerilirdi her bahar gülüşlerin
Utangaç bir öpücüksün hala şuracığımda, sımsıcak

Uzaklar ne kadar uzak, yakınlar ne kadar yakın
Ne zaman bir kırlangıç havalansa peşinden gidiyorum
Hangi yıldıza sormalıyım seni, kâhinler bilir mi sırrını
Koynuma sokuluyorsun sessizce bir miting akşamında
Asma yüzünü öyle, biliyorum, erkekler ağlamaz
Nasıl da mahsunlaşıyor yüzünün çizgileri
Kendini gizleyen yaram
Dilsiz şakayık

Ey unutuş! Belleğin aynasındasın yine
Unutulmuş muydu sahi, unuttum dediklerin
Anıların duldasında yaşlanan atlılar gibisin
Kuzguni siyah gülümsüyorsun tadı buruk hayata.