Umut
Tek tek sönerken, sokak lambaları
Karanlığa gömülür umutlarım. Bulamam yolumu Yalnızlık melodisi duyulur Son duraktaki orkestradan Gözlerim dolu dolu Ellerim cebimde, Bakarım arkandan Uğurlarım seni bilinmeyen adreslere, Sessizce… Köşe başları yine siyahlar içinde kaldı Yanmaz artık o lambalar. Gri bulutlarla sözleşmiş gibi, Artık içimde karanlıktır. Yüzümü; Bulutların arkasında saklanan güneşe çevirir Yalvarırım! Birazda bana gülümse, Gülümse hadi! Aydınlansın, gönül karanlığım Kara bulutlar dolaşmasın, Sevdamızın üzerinde! Isıt yüreğimi, İzin verme üşümesine. Sevdiğim kadın gidiyor şimdi Bir bilinmeze, Bir başka dehlize. Sokak lambaları yanarmı? Onun gideceği yerde… Biliyorum ki ikimizin de yüreği Karanlıkta, İkimiz de lambaları yanmayan Sokaklarda, Dolaşıp dururuz Bir daha karşılaşmak, umuduyla Mustafa Karaahmetoğlu |