KADININ YAZGISI
Yılların yorgunluğu üzerinde;
Anası, babası, Kim varsa yakını Çok uzaklarda, O, yaşatsa da Onları yüreğinde. Şimdi ise tüm hazinesi, Gözünden esirgediği, Biricik evlatları. Koca desen; İçki, kumar; Sevgi desen; Hak etmedikleri. Yer dayağı, Ardından döker gözyaşı. Yol bilmez, Yordam bilmez; Okul desen, Yolu düşmemiş. Kaderini yaşar; Derdi, tasası Hiç sona ermez. Dünü yoktu ki, Olsun yarını, Bir günü mutlu geçmez. Umarsızca yaşar yazgısını. Asla sorgulamaz hayatı; Yok ki buna hakkı. Karnında sıpası, Sırtında sopası. Düşleri her daim kapkara. Onun da hakkı yok mudur; Mutlu yarınlara. Tüm ümidi yavrularında, Huzuru saklıdır, Sadece rüyalarında. |
canım ablam