ÇEİK, ÇOMAK
Çiğ tanesi düşer zamana, önümde idealler, özgürsün istediğini seç
Çakıl taşlarına yazılar yazıp attım denize, yazılarım bembeyaz kireç Çok zaman oldu, her şey değişti, başımda sağa sola kıvrılan üç beş beyaz saç Çakır keyifli anılar, sürekli beynimi zorluyor, artık kaçabilirsen kaç Çam ağaçları vardı tepelerde, kestiler, yerine dikmediler, dağlar kıraç Çılgınca esince rüzgârlar, ağaçsız arazide yüze vuruyor, sanki kırbaç Çocuklukta gezerdik tepeleri, hiçbir şey istemezdik, genelde karnımız aç Çılgınca koşup eğlenirken doğada, doğa olurdu bütün derdimize ilaç Çoğunluk bir şeylere inanıyordu, inançlarında yoktu erdemli bir mizaç Çıkarları inançlarıydı her zaman, inançlarında yoktu helal haram kazanç Çok değişik bilgilerle oluşturmuşlardı çıkarlarına uygun, kutsal inanç Çaresizler çare diye bağırdıklarında, sırtlarında yankılanıyor kırbaç Çelik çomak oynadığımız devirleri çoktan unuttuk, zaman korkunç bir çekiç Çıkarına vuruyor kafamıza sürekli, özgür bırakmıyor asla bizi hiç Çok geri kalma dostum, inanıyorsan insana durma, ya çık ortaya, ya da kaç Çağa damgamızı vurmak gerekiyor inançla, haydi özgürlüğe kendini aç 05.08.2013 – İzmir Şiir 25 hece, her mısra aynı harfle başlar, biter. |