HAYROLABir fikir kafamda yattım uykuya Tabirsiz bir rüya gördüm hayrola Kanatlı kelebek düştü kuyuya Kanatlarını da kırdım hayrola Söyleyin sönmüyor islenmiş kütük Baktımki kökleri dolanmış çatık Kırılmış belinden hıncından yatık Közüyle toprağa serdim hayrola Kızgın niğah ile kırıldı kafes Göklere yükseldi gırtlaktan nefes Vuslata giderken başımda bir fes Sabra meded diye sardım hoyrola Uzundur yolculuk bitmez yollarım Yunus ateşinde sönmez küllerim Uzansam uzanmaz kısa kollarım Yusufu kenana sordum hayrola Yeterse gücünüz şems-i söndürün Çıkın semalara mahı döndürün Göklerin bağrından nucûm indirin Hakktan gelen sırra erdim hayrola HARUN YILDIRIM Şems (güneş) Mah ( ay ) Nucûm ( yıldız ) Niğah ( bakış |