Karton Kuşlar Çöplüğü
önce ağaç vardı
ve ağaç şiirin çizgili kollarıydı ateş üzerinde kent ipin üzerinde rüya hatırladığım istasyonlarda hep köpeklerle gökkuşakları kaybolurdu rüyam tren raylarında uyurdu - cambazlar ay ışığında sessizlikte kavgada usturaları yaklaştırır gözlerine tenekeler örttüğüm bakışlarım pas tutar zehirden çıkar renkler önce kum çırılçıplak zamanlara öykünür dalgalı çarşaflardan okyanuslar döküntü güneş tepemizde ellerimiz yedinci çığlık senfonisi uçuşur karton kuşlar çevremizde önce çöplük vardı ve çöplük uzak diyardı |