bende ki sen
Kalındır çizgilerin siyahlığında,
aşkın satır satır beyaz düşleri... Özlemin, bedenimde ki toprakta can bulsa; zerremin hesabını yapmaktan utanırım. esaretin köle kokulu tenime acı, ince ince yazılmış yaradır. Zamanın tahakkümüne yorgun düşmedi başım, yanımdayken de ayrılığına inandığım zamanın geldiğini, mavi gökyüzünde anlamıştım. Düşünceme her akşam gelmenden, misafirin sene gele ben olduğumu hoşbulmadım. Yanan bir can bıraktın dönüp bakma arkana, yangın yerinden sağ kalan kainatımdan bir ben kaldım. Kendine iyi bak gamzesine aşık kalakaldığım, gamzene aşık kalmam nedendir, yanağındaki güzelliği oluşturan tamamlanmamışlığın , bendeki sensizliğe benzetmeye çalışmamdandır. Hoşçakal |