İznik'i Yaşadım
Dört tarafı yıkık duvarla çevrili
Kendi içine sığmayan Kalbi buruk bir şehirde doğdum Şehrin tam ortasında Bir tiyatro oyununda buldum Kendimi ararken aşkı Saf duyguları kıyıya vuranlar Huzuru bulmaya dünya yol aşındıranlar Umutlarını çekmeye çalışan balıkçılar vardı İlmi Eşref Rumi’ye sordum Güzelliği Kimya Hatun’a Geçmişi Ayasofya’na sordum Yeşilini Hacı Bin Musa’ya Zeytin dalı uzattım en yüksek tepene Göğün kızıllığında günü batırdım Son nefesimi verdim yedi adımda Azrail’i bile sevdim esen rüzgarınla |