vaazs/ayık/lanmadan kalmak zor... dudaklarıma fazla toprağın göğsü kokuna duyulan hasret sana edilen göç noktayı taa en başlangıcına koyan güç izin ver de uyansın maviler serinlik gelmeden çocuk kalbime olmasa bizden sonrası ve geçmese iğne deliğinden sözcükler hatta şiirlerim de boğsam günahlarımı geleceksem bile önce kül sonra duman kimin vaazı bu elbet benim bende ki senin ya da hepimizin bu/günlük bu kadar ölüm yeter... |