Gülümse Hayata
GÜLÜMSE HAYATA
Asık bir yüze esir düşmüştü suretin Gözlerin bir mahkeme duvarına eş iken Baktığı her gerçeğe şüpe ile bakardı Acıyla hayata gülümseyen gözlerin Bir nan gibi aklında olan aşa bile İhtiyacın olsa da her gün yaşamak için Yemeden içmeden kesilen bir hasta gibi Yaşamak yer yüzünde ne acı değil mi? Oysa gülümsemek var hayata içten içe Hani sızı almış başını gitmiş de Kedersiz ve sebepsiz bırakmış seni Öylece gülmüş öylece kalmışın sanki Belki de boş boş bakmaktı dünyaya Alay edermiş gibi gülümsemek hayata Hani mutluluk alışverişi yapmak gibi Yalan da olsa gülümsemek sabahlara Uyanmak yeni bir güne yaşamak hayatı Onca kedere, acıya usulca dayanıp Belli etmeden ağlayarak, içinden Gülmek, gülümsemek yarınlara . . . Mawish . . . |
çünkü yaşamak zorunda insan
güzeldi anlatım
saygılar benden