Serseri KalbimSERSERİ KALBİM / Anlatamadıklarım ile barışmaya çalışırken Sustuklarım ile savaşıyorum Her ne kadar barış ve savaş arasındaki Çapraz bir ateşte kalsam da Lal düşen dillerim yetişiyor imdadıma Ve ben yine susuyorum Sanki susmaya hasret bir özlem Konuşmaya yeminli bir aşık Sırtından vurulmuş bir sevdalı gibi Susuyorum Tüm umutlarımın tükendiğini bir gün de Hiç güneş vurmayacak da olsa gecelerime Alıp bir tutam balı Sürüyorum, Lal niyetine dillerime Ve ben Susturup prangalar vurulmuş dudaklarımı Sadece yüreğim İle konuşuyorum şimdi yalnız Ve yalnız kendime anlatıyorum geceleri Kimseler bilmeden, duymadan Sadece kendimle dertleşiyor ve yine Kendimi dinliyorum her gece Susarak, hiç konuşmadan Hani sanki dört bir tarafına surlar inşa edilen Tek bir kaleydi yüreğim Hiç bir yayın cesaret edip fırlatamadığı Ve hiç bir okun da isabet edip vuramadığı Taştan bir duvar olmuştu Serseri kalbim . . . Mawish . . |