CUMARTESİ ANNELERİ..KAYIP.
kaybolan cesetlerin
sesini getirdim halkım şiirlerinizle uzatın ellerinizi bulun kaybedilenleri!!! cumartesi denizinde yazdım bir şiir annelerden gözyaşı fotoğraflardan hasret ödünç aldım... çürümüşmüdür yavrumun gömleği kirlenmişmidir donu atleti açmıdır sesimi mektuplara yazsam duyarmı beni... hey gökyüzü yıldızlar güneş ay arayın körpecik kıyametleri ordamı kızımın saçları ne olur kaybedenler yitirdi hayat onurlarımızı açılın bulutlar yol verin gökyüzüne bulup getirsin nergiz kokulu çocukları.... anne bul beni okul yolundaki çarşıda seyyar satıcıların bağrında asmalı köprünün ayağında anne bul beni yorgun bir işçinin sigarasının dumanında korkularım ecelden değil anne bul beni bul beni... karanlık çökünce vatanıma acılandı kentler istanbulda bir meydanda boğazımıza düğümlü kayıp bir acı ankarada yıkıldı dağlar izmirde kaldırımda sınandı isyanlar ve diğer kentler kayıplara çığlık oldular... şimdi nerdeyim ben kendimden uzak bir bilinmezde aykırı düzenin tutsak gözlerinde anne kayboldum bende bilmiyorum acaba benlemi ruhum... ve kimseler duymaz kimseler bilmez kimseler görmez maymunlar sisteminde kayıplar kayıp şiirlerde.... |
annelerden gözyaşı
fotoğraflardan hasret ödünç aldım...
çürümüşmüdür yavrumun gömleği
kirlenmişmidir donu atleti
açmıdır
sesimi mektuplara yazsam
duyarmı beni...
Usta kaleme duyarlı yüreğe
Selam olsun....................