Hatırası zamanın sana kalmışsa, ağla
Serer gibi güneşe bütün karanlıkları
Üç su ile durula iplere sıkı bağla
Ve zihinsel süreci yanıltan anlıkları
Siliver sünger ile sonra gül ile yağla
Ağla! Sana kalmışsa hatırası zamanın
Sen misin bakiyesi? Bu son asrın; son anın


Arşa değecek gibi baş gökte yürüyenler
Geçiyorken yanından sakın güzünü açma
Hatta vahşi hayvanca kuyruğu sürüyenler
Çoğalınca güvenme; emin olandan kaçma
Şehveti mubah görür gözü hırs bürüyenler
Baş gökte yürüyenler arşa değecek gibi
Unutma yaz kenara; olurlar ayak dibi


Sabret tüm cefalara, sırtında olsa urgan
Umulur ki atide senin hayrın içindir
Doyacağın ekmeğin, örtüneceğin yorgan
Bulunması zor olsa isyan duygunu dindir
Kibri ile yol alsın, yesin içsin buyurgan
Sırtında olsa urgan, sabret tüm cefalara
Aldırma! Edip-bulma; özenme sefalara


Dağlar dengede tutar arzı yol kesseler de
Dolanarak çıkılır, keskindir u-dönüşler
Rüzgârlar tepelerden koparak esseler de
Zirveye yaklaştıkça oluşan düşünüşler
Aydınlatır ufkunu, açılır sisli yarlar
Yolları kesen dağlar arzı dengede tutar
Sisler içinde kalma; kalanı cinler yutar


Dur, düşün ve de yokla nasıldı esas çizgin
Niye kendinden böyle vermektesin hep ödün
Şöhretin yok diye mi, böyle durursun bezgin
Çolak bir elin hızı yanıltırken seni dün
Duyduğun vaadlere takılma kullan sezgin
Nasıldı esas çizgin? Dur, düşün ve de yokla
İçinde açılmadan gülünü elden sakla


Yük sanıp da aklını yukarıya kaldırma
Fitne, fesat, fücurla aynı tür ortamların
İçinde olma sakın söylenene aldırma
Aşma sakın sınırı yolundan git tamların
Her estikçe boş yere olmaz işe daldırma
Yukarıya kaldırma yük sanıp da aklını
Hazineni açarak ele sunma saklını