kancık duygularımın kurbanımıyım şimdi ?
ne yaptım ki arzusundan başka
yağlı ipi boynuma takarsınız
daha dikilen çiçekler dahi açmazken
.
yüreğimi gömmekse
reçber ellerinde emilmekse
muhteşem hainlikleri
tohum ederiz be kuzum
lâkin kırgınım sana
çıldırmışlara mı kucak açsaydım ?
susa susa
.
de hele
nerden başlayıp dört nala koşmadım
bekle dedin de ne yapmadım
lâhza düşün
soğuğunun yüklü bulutlarında
düşmemeye yeminli
tuzağa yakalanmış su tanecikleri
bekliyorlar kral penguenleri gibi
pusa pusa
.
anlaşılan
bunca ilmik ilmik tokaçlanan halının deseninde
uçmaya yeminli sevecenlik ininde
babil ufuklarına gitmeyi
kaybolmayı planlıyorlar
tavana aksi vuran resmin anlattıkları
ayağın bastığı her yüncük tanesi;
ipek tanelerini,
kusa kusa
.
gözlerimle
dinliyorken adını gizlilikler içinde
dedim ona
haberin yükünü taşıyamıyorsun
rahatlıkla ölebilirsin, şâhinlere yem olmıyacağına yemin ederim
nal çakılı yeminlerden, çivili tabutlara çakılan
kıvrak ve yalancılıklara gebe
kanmaya meyilli, kanamaya
doygun günlere and olsun
yedirmeyeceğım
kurda kuşa
.
kahpe bırakılmış kölelere; gibi şimdi
diyet ödemeye mahkum ettim dünyâyı
gözlerimde güneş sönerken
söz verdiğim gibi ölüyorum
güneşte gözlerim açmazken
açılmazken