Uyan Karanlıklardan
Uyan toprağın özünden daha karanlık yüreğim.
Uyan kirli elleri dokunuyor kanla besleniyor Deccal! Uyan! Dünyaya tapan nefsini kır, putları kırarcasına sök at gözlerini perdeleyen sirkten arın. Kus! Ölüm düşecekse düşsün son nefes gibi anlamlı olsun iz bıraksın gözlerinde. Ey şeytan! Ey karanlık soytarı! Aczinden bu öfken, acizsin… sıfatsız, soysuzsun! Kendine biçilen cehennem giysisini geçiriyorsun ademoğluna. Kendi çukuruna yuvarlanan ateşten taşlar gibi silkeliyorsun cehennemine. |
İfadeleriniz ifadelerimiz olsun temennimle, kelimeleriniz daim olsun...