Ateş püsküren gözlerini kısarak
___Kuru ekmeğe katık ettiğim gözyaşlarımın tadı bile sen kokuyor ..__
Eflatun ile yeşilin saklayamadıkları Bir daraltıp,bir kararan binlerce kelimeler Kökten çözülmüş dökülüyor dudaklarından Uçları yamalı,gözyaşlarını sezdirmeden Ay ışığının cılız karartısı da yorgun Bir kaç yıldız kaysın istiyorlar gökyüzünden Göğsünü paralayan bir denizin yamacında yalnız Kayaları döven dalgalara anlatırken derdini Ateş püsküren gözlerini kısarak Bir tokat gibi iniyordu kırgınlığı Acıları seferber oluyordu sanki Oysa ne çok bağlıydı Yanaklarından süzülen gözyaşlarına Rengi karanlık olan acıya sarılarak Derinden darbe alan korkularını saklamalı Köşede duran camekana umutlarını kilitliyor Teselli edebilseydi kesebilir miydi nefesini kim bilir Remziye ÇELİK 15.07.2013 |