gel
öpeyim de geçsin
gelmeyeceksen eğer
öleyim de geçsin

bir melek düşün
geceyi kıpırdatmış yörüngesinden
süzülen ayışığından
damlayan karanlığa hükmeden
öpülmemiş bir dudağın uçuğunda
alevlenen hasretin tınısında
bir âzürde düşün

yerle yeksan tüm günahlar
serilmiş bahtımdan daha da kara bir bedene
ney’den dinledikçe içimizi
katlimiz hep eleverir kendini
terkedilmiş ellerimizden

kaç şehvet uçurduk o nefesle
kaç hevese gebe

bir şems vardı
uğradı hatırasına
süründü bir mahcup rûminin
topladı eteğindeki şirleri
görünerek şems’in
kömür karası yürek yarası aynasında
bir âzürde vardı

uzaklığın bir sonraki adımıyla irkilen acılar
yokluğuyla ağır düşer
düşünle şekillenmiş bulut kırıklarına
semâya dönüşen bir çift gözdür oysa aşk
döndükçe mevlâya

dökülürüm yıldızlar asılı boynundan
dökülürüm cenneti âlâ koynuna

bir kul sesi
uçsuz söğütlerin gölgesinde
bucaksız terk edişler güneşini doğurmuş
sokak lambalarının ölümümü aydınlattığı
yemin billah çığlığıyla
içimde âzürdenn perdelediği sesler
ki
ney’dir
şah damarına yakın olanın fısıldadığı kul hakkım

neydi de aşkım
alamadm...

alicengizoyunu
(...şimdi teslim olmayı hatırlaman lazım... "Aşk"ın aşık olmak değil, "aşk " olmak olduğunu hatırlaman lazım...)