BİR YAĞMUR DAMLASI
Öylece süzülürken yaprakların arasından bir yağmur damlası
Düştü yüreğimin ortasına kan kırmızı bir ayrılık… Gül kokuna, gül yüzüne aşina bir gözün bakışlarından Süzülüyor gidişinin ardında ki ebedi yalnızlık… Ey ümmetin olmakla şerefli olduğumuz en Sevgili Ey gönüllerin eşsiz Sultanı! Hasret kuşlarına gark oldu bıraktığın mahzun baharlar Misk kokunun firakıyla yandı sinesi toprağın Güller saklar olduğu rayihasını bülbüllerden… Mor renkli bir hüzün çökerken gölgesine akşamın Bulutların eteklerinden dökülür beyaz inciler… Binlerce duanın arşı titreten sedasının yankısında Meleklerin kanatlarından duyulur sessiz haykırışlar... Asr-ı saadetti, senin varlığınla şereflenen zaman Cahiliyetin dipsiz karanlıkları, nurunla aydınlandı her an… Anlar bereketlendi dudaklarından dökülen yediveren sözlerinle Muhabbetinin yağmurlarıyla ıslandı çorak ruhlar… Nice ruhlar yükseldi mertebesine semanın Melekler hayran kaldı sevdasına ashabın… Bir emsalsiz sevdaydı ki bu her dem çağlayan Bendine sığmayıp sonsuzluğa kavuşan… Lal olmuştu adının her harfine diller Ey İki Cihanın güneşi, gül kokulu Nebi! Binlerce salât-ü selam olsun sana, Âline ve Ashabına… |
Taktirlerimle Kutlarım…
........................................ Saygı ve Selamlar.