ÇÖLDE BİR GEMİ
Süzülüyor ufuklardan mavi ummanlara,
Bu beliren ki bir pinhanda kayboluyor. Sonra açılan yelkenlerden sonsuzluğa, İskelede rıhtımlanmış bir gemi kalıyor. Açıyor kanatlarını onu bekleyen sahraya, Aya basılmamış topraklardan geçiyor. Arşın derinliklerine bıraktığı efkâra, Issız çölde haykıran kuzgun eşlik ediyor. İlerlerken dalgalanan altın sarısı kumlara, Peydalanmış çığlıklar yelkenleri sarsıyor. Velâkin hiç görülmedik bir dünyaya, Çölde bir gemi kanat çırpıyor… |