Hile ve ihanet güçsüz insanların işidir. LA ROCHEFAUCAULD
Paylaş
KİTAP
MÜZİK
ATÖLYE
med..
eksik susmalar
4 beğenme · 3 yorum · 1422 okunma
 med....dönemiyoruz/hiç gitmediğimiz yerlerden kendimize... ve biz-i kaybediyoruz kim/se(s)sizliğimiz d-üşüyor kapanan kapıların ardından ki bir damlaydık oysa göz alabildiğine bir sahilde kıyılarına vururken CEZİR/ sahi gidiyor-musun? yoksa köpüklü bir dalga oyunumu sinen yosunlu yüreğine? biraz mavi bulaşmış dudaklarına tabirlerin derinliğinde ıslak rüyalarının ki ağaçlar gidebilir ve gidebilir martılar çığlık çığlığa ve kediler hiç uyumadığı sokakların çıkmazlarına ki uzat elini MED/ bir bahaneside kalmaz son/baharların yaza.. . (...) |
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
med.. şiirine yorum yap
Okuduğunuz şiir ile ilgili düşüncelerinizi diğer okuyucular ile paylaşmak ister misiniz?
Yorumlar
Cevap Yaz
Şiir Künye
Kayıt Tarihi
: 4.7.2013 19:07:06
Okunma Sayısı
: 1422
Yorum
: 3 yorum
Beğeni
: 4 kişi
Şiiri Beğenenler
Popüler Şiirleri
MENÜLER
YENİ ŞİİRLER
EDEBİYAT DEFTERİ
Sitemizde daha iyi hizmet verebilmek için sitemizde çerez kullanılmaktadır.
ama bu şiirin altına, bir şiirimi bırakmak istiyorum izninizle, inanılmaz şaşkınım çünkü...
kaleminize beğenimle, sevgimle şairim...
Medarını Kaybetmiş Cezir...
yakamozlardan devşirdiğin gülüşlerinle
aklımı başımdan alırdın her gece
suça bulanırdı kimliğim…
derenin üzerinden
kayıksız karşıdan karşıya geçmek gibiydi
gecenin sükutundan
sabahın şavkına erişmek…
bir yerlerde hayatım vardı
yarım bıraktığım
ve bir yerlerde hayatım vardı
yeniden başladığım…
medarını kaybetmiş cezir misaliyken ben
kuşların şarkıları hep kırmızıydı
ve kırmızı bültenle aranıyordun sen
gazetelerin manşetlerinde…
mavi sakallı oğullar
mavi kirpikli kızlar büyütüyordum
rüyalarımda
ve gözlerimden mavi yaşlar düşüyordu
tenimin beyzalığı boyunca…
haykırsam
yankılanırdı belki sesim kulaklarında
lakin dervişliğin hırkası
çoktan yapışmıştı sırtıma
sustum…
susarken
beşinci mevsim geçiyordu mevsimsizliğimden
ve saat yirmibeşi gösteriyordu
akrep yelkovanı son kez sokarken…
08.02.2013
Sevtap Kaya Nurgönül