susmak..Şiirin hikayesini görmek için tıklayın yaşamsal alanlarında yalnız kalmaya yer bulamayan yüreklerin hazin sonudur/sokaklar ve balkonlar ki sol göğsümün altında ince tedirgin bir ağrı/ritmi bozuk kalp atışları ilk kez ihanet eder kendine ve bir kramp iner bedenine..yetisiz kalırsın..kala/kalırsın.. en yakınındakinden en uzağına kadar ki çoğalır gölgeleri hüznünün/ dudağından eksik susmalara bırakarak kendini..
sus/mak, sesini hapset/mektir ciğerlerinde avuç içlerinin duvarlarına çarparak yüzünü ki kendime sığım çekiliyorum salonun geceye ışık tuttuğu yüzünde bir adım uzaklaşarak kendimden ellerimi yüzüme kapatarak gömerek gözlerimi ve bil ki sevgili; çokça fena sana benziyorum bilesin... kızamık gibisin yakın temaslarda hücrelerime bulaşan kan kırmızı ki kelimeleri deviriyorum devriliyorum tekil muhabbetlerde sana susarak su-sa-ya-rak sana/sadece sana... (...) |
“SUSMAK…”
“Sesini hapset/mektir ciğerlerine…”
Susmak var,
Ölmesidir insan var oluşumunun !
Susmak var,
Çürümektir kanlı bir hücre de !
Susmak var ki,
Nice gürültüler senin yığar içine
Faylar gerilir susmakla
Kaynarsın kendinde dura dura
Hele haksızlık bir fünye olursa,
çalkalana çalkalana sonunda,
Patlarsın sen tüm dünyalara !...
Sessizlik Cennet’e benzese,
Sağlamaz fazla bir fayda sana
Gürültüyü tercih edersin Cehenem de !
Şayet seni dinleyenin içi boşsa…
Bir kelimecik
Ya da bir hece
An gelir ki Ya da,
Bir harf bile,
Yaşam sunabilir kişiye
Sessizliğin diline erişince…
Düşünce şiirine meyilliydiniz bir ince
Tebrikler olsun seçkin size !!!.....
Onatça tarafından 7/4/2013 2:35:13 PM zamanında düzenlenmiştir.