Sen öyle bir gidersin ki
Bırak yaşamayı, insan nefes bile alamaz
Sen o kadar bir şey söylemeden gidersin ki
Üstüne milyonlarca şey yazılıp söylenir
Ve sen öyle bir gidersin ki
Kalbin ritmi bozulur, yüreğin yangın yeri olur
Dünyayı ateşe vermek istersin
Kabuk bağlamış yaralarını kanatırsın, paramparça olursun
Rüzgârda her bir yanın bir yere dağılır, toplayamazsın seni
Ve sen öyle bir gidersin ki,
Uzaklığında donar bu yürek, yokluğunda yanar
Savunmasız bırakır bu gidiş, çaresiz
Çocuklaştırır ,muhtaç bırakır
Sen öyle bir gidersin ki
Kıyameti kopartırsın, göğüs kafesini parçalamak istersin
Nefes alamazsın, hiçbir yere sığmazsın
Göremezsin, duyamazsın, yürüyemezsin
Deli olursun, neyi nereye koyacağını şaşırırsın
Ve sen, öyle bir gidersin ki
Ezberleri bozdurursun, bildiğini unutturursun
Her yüzde görür, artık hiçbir yüze bakamaz olursun
Her şey sen olursun
Biliyor musun? sana dokunmak kelimeleri yakmak gibi
Kokunla dünyayı ateşe vermek gibi
Gözlerine saplanıp kalmak ve kaybolmak onda
Teninin kokusuyla kendini kaybetmek
İki dudağının arasında erimek ve yok olmak
Sen öyle bir gidersin ki
Cevap verilmez, anlatılmaz
Şirin görse kıskanır, Aslı görse Kerem’e sitem eder
Ve bu öyle bir sevda olur ki
Cenneti cehennem yaşarsın, yanar kavrulursun
Ve sen öyle bir gidersin ki
Ne olur daha fazla çaba sarf etme bu gidiş için
Çünkü sen
Çünkü sen hiç gelmedin ki!!!!!