Ellerim kadar uzaksın yüreğim kadar yakın
Bu şehri sadece ikimiz için yakın
Yüreğimde kal da ha uzak ol ha yakın
Biz sevda şehidiyiz vuslat çok yakın

Günaydın Sazende.

Bu şiiri sanırım dün de okumuştum ama, yorumlamak bu güne kısmetmiş.
Birbirine paralel çizilmiş iki ayrı kader çizgisinin, geometri kanunları misali asla kesişemeyeceğini bilmesi,
bu realitenin mahzun bir dille ifadesini kapsıyor şiir.
İçi burkuluyor insanın okudukça.
Bir Karadeniz(Giresun) türküsü vardır dilime pelesenk olan.
Onu getirdi aklıma bu duygulu satırlar.
''Gemiler Giresun'e
Yar olayım sesune.
Bir kerecuk değseydi
Nefesum nefesune.''

Güzel bir şiir. Diğerleri gibi.

Alışmıştım oysa
Dağların ovaların aşılması zor bentler örmesine aramıza
Fakat sen söyleyince fark ettim
Meğer ne kadar da uzakmışız sahiden
Sen gerçekler ben hayaller ülkesinde birer meczup...


Ah bu arayı ne kapar şimdi
Adımlasam Dicle’yi
Uzatınca değse elim Ağrının zirvesine
Söyle insan nasıl hiç eder mesafeleri?


Bir şarkı dinlesem
Üç beş satır bişeyler karalasam mesela
Olmadı tuvali alıp elime
Upuzun yollar çizsem sana kadar varan
Ah sevgili
Sana varmak...


Bir alo desem, ölüm tedirginliğini yüklenip
Sesim değse sesine
Gelsen, nefesini hissetsem yüzümde
O kadar yakın hani


Ah sevgili
Ellerim kadar uzaksın bana
uzansam dokunacak kadar yakın
Ve sen sevgili
Aşılması zor bir dağın zirvesinde boy veren kardelen kadar uzaksın
Özetle sevgili
Sen ve ben
Uzakları yakın etmeyi becerememiş
Birer sevda şehidiyiz




Yüreğine kalemine sağlık üstad
Beğeni ile okudum yürek sesin hiç susmasın
________________Saygılar

alışmak alışagelmek

onun yokluğunda varlığını şiir kadar sıcak hissetmek

zor bir durumdur ondan sonra şiir yazmak tebrikler